معنی تثبیت شده

نهادینه

تثبیت. [ت َ] (ع مص) بر جای بداشتن. (تاج المصادر بیهقی). بر جای داشتن. (ترجمان عادل بن علی) (مجمل اللغه). ثابت گردانیدن و برجای داشتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). برقرار داشتن و ثابت گردیدن. (آنندراج). چیزی را ثابت قرار دادن. (از قطر المحیط): عهدنامه نبشتم بدین تثبیت و قاعده. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 132). || نیک شناختن چیزی را. (از قطر المحیط).

پابرجا کردن، آهستگی کردن. [خوانش: (تَ) [ع.] (مص م.)]

ثابت کردن،
پابرجا ساختن، برقرار گردانیدن، پایدار کردن،

اثبات، استقرار، استواری، برقراری، تحکیم، ثابت‌سازی، استوار داشتن، برقرار کردن، برجای داشتن

پابرجا کردن، برقرار کردن، ثابت ساختن، استوار کردن، برجای داشتن، محکم کردن، تحکیم بخشیدن

عقد

اکد

استقرار الأسعار

استقار اقتصادىّ

بر جای بداشتن، ثابت داشتن، برقرار داشتن

(مصدر) استوار کردن پا برجا کردن: ((مقام خود را تثبیت کرد. ))

تَثْبِیت، محکم و استوار کردن، پا بر جانمودن، پایدار و برقرار کردن،

Befestigen, Bekräftigen, Bestätigen, Einsegnen, Vergewissern

نهادینه

1621